- agorafobia
- anoreksja
- borderline
- bulimia
- choroba dwubiegunowa
- choroby psychosomatyczne
- DDA
- depresja
- hazard
- klaustrofobia
- lekomania
- nerwice
- rozpad związku, rozwód
- stany lękowe
- syndrom poaborcyjny
- trudności w związku
- uzależnienia
- uzależnienie od komputera i internetu
- wypalenie zawodowe
- zaburzenia obsesyjno-kompulsywne
- zaburzenia odżywiania
Leczenie choroby dwubiegunowej
Zaburzenia afektywne dwubiegunowe
Jest to choroba posiadająca bardzo specyficzną dynamikę, w której występują obok siebie stany manii i hipomanii - czyli występowania przez pewien okres czasu podwyższonego napięcia oraz nastroju, po których przychodzą
Objawy zaburzeń afektywnych dwubiegunowych
Specyfika objawów zależy od fazy dynamiki choroby. Gdy osoba chorująca jest w stanie manii najczęściej będzie odczuwać bardzo duży wzrost energii, podyktowany wzrostem neuroprzekaźników, takich jak noradrenaliny i serotoniny w mózgu, co powoduje wzrost działania i ruchu w życiu danej osoby. Wzrost pobudzenia przekłada się na wiele różnych aspektów życia i objawia się gonitwą myśli, przymusem szybkiego wyrażania tych myśli, co powoduje powstanie klimatu szybkości, ruchu i pewnego chaosu, w którym zmienia się sposób postrzegania samego siebie oraz innych. Może prowadzić to do podjęcia nieprzemyślanych decyzji i kroków. Często wewnętrzne pobudzenie jest tak silne, że jedynym celem chorego jest pozbyć się go. Generalizując można powiedzieć, że w tym stanie osoba znajduje się głównie pod wpływem siły ogarniającego impulsu, a zdolność do refleksji zostaje zahamowana.
W momencie, gdy przychodzi drugi stan - depresyjny, osoba chora zostaje ogarnięta przejmującym smutkiem, rozpaczą, występuje spadek energii, ogólne zniechęcenie, apatia, stan funkcjonowania podobny do specyfiki depresji.
Trudność choroby polega na zmienności i przenikalności wyżej opisanych stanów, co może powodować odczucie bycia dwiema osobami w jednym ciele.
Praca z psychoterapeutą
Leczenie zaburzeń afektywnych dwubiegunowych wymaga długoterminowej terapii, uzupełnianej leczeniem farmakologicznym, gdyż stany manii mogą wymagać wyciszenia siły afektów (impulsów). Zadaniem psychoterapeuty jest stworzenie bezpiecznego, stałego środowiska, celem bilansowanie skrajnych stanów funkcjonowanie.